داستانی که هیچ کس دوست نداشت

کریستین بوبن نویسنده فرانسوی زاده ۲۴ آوریل۱۹۵۱ در شهر لوکروزو است. او در ۱۹۷۷ به نویسندگی روی آورد و تاکنون بیش از ۶۰ اثر تألیف کرده‌است. آثار بوبن مانند زنجیر به هم پیوسته‌اند، هر یک تصویر دیگری را روشن ساخته و در کنار هم، تابلوی زندگی و افکار نویسنده را شکل می‌دهند. برای او تجربه‌های ساده زندگی کودکی، عشق، تنهایی دستمایه خلق آثاری عاشقانه‌است. بوبن بیش از آن که به مضامین و کلمات اهمیت دهد، به آوا و لحن کلام می‌پردازد؛ با این حال نوشته‌های او سرشار از اندیشه‌اند. اندیشه‌ای که از زندگی عاشقانه اش و از عشقش به زندگی سرچشمه می‌گیرد. برای بوبن نوشتن، سراییدنِ آواهاست. داستانی که هیچ کس دوست نداشت مجموعه ای از داستان های کوتاه از بوبن است مانند حضرت دوست، نگاهم کن دارم می روم و نامه ای به نور.
این کتاب در ۱۰۰۰ نسخه و ۲۸۸ صفحه چاپ شده است.
بخشی از کتاب را با هم می خوانیم:
من همیشه در حرکتم و زادگاه خاصی ندارم و با اراده ی خدا در این شهر مانده ام تا جوانه های گیاهان را بشمارم و هر زمان که اراده کند به جای دیگری می روم. کروزو تنها یکی از امواج زیبای این دریای خروشان است. زمان ماندن در این شهر به کوتاهی رقص برف های سفید در آسمان این شهر تا زمانی که به زمین برسند، یا گردش دسته های گل اقاقیا در کوچه پس کوچها این شهر فقیر و باشکوه است.