آهوت

"آهوت" مجموعه نامه‌هایی عاشقانه از کبری موسوی قهفرخی‌ست که توسط نشر نزدیک‌تر منتشر شده است، عاطفه اصلی‌ترین عنصر این نامه‌هاست که البته با نثری روان و خواندنی و البته تصویرسازی‌های بکر نویسنده همراه است.

-از متن کتاب-

کسی چنگ می‌اندازد و قلبم این گوجه‌ی در آستانه‌ی لهیدن را می‌فشارد و می‌پاشدش روی غروبِ بارانیِ جمعه‌ی یادم نمی‌آید چندمِ آذرِ امیرآباد که پس از تماشای تئاتر«شیخ صنعان و دختر ترسا» تنهایی گَزَش کردم به یاد پسرانی موهوم که روی کاغذهای آ‌چهارِ نارنجی و زرد، در لفّافه‌ی شعر و متن، برایم می‌مُردند و... مُردند. و سربازی با پوتین‌های بی‌تفاوت که از چتر گرفتن بدش می‌آمد و چنان به دست و پای مرده‌بود که دوستش به جایش حرف می‌زد و پُر بود از صدای شجریان بر غزلی از سعدی که: ما را سری‌ست با تو که گر خلق روزگار... . و قرار بود به جنوب برود و با آن سکوتِ لرزان که در لب‌هایش خزیده‌بود نمی‌توانست به موقع به راه‌آهن برسد که زمان را گم کرده‌بود.