«عاشق مترسک» یکی از شاهکارهای ادبی از نویسنده‌ی اهل فرانسه «فیلیس هستینگز» است. این داستان شاید به نوعی روایت‌گر عشق است؛ اما عشقی متفاوت از آنچه تاکنون خوانده‌ایم و شنیده‌ایم. 
عاشق مترسک روایت‌گر داستان دختری به نام آگنس است که در یک مزرعه به همراه پدر خود زندگی می‌کند. زندگی او سراسر کار و زحمت و خستگی است؛ او فرصتی برای کودکی کردن ندارد و از آنجا که تا حدی نیمه دیوانه است، دوست و همدم و هم‌صحبتی ندارد. حتی کسی در زندگی او نیست تا او را با نام خود صدا بزند.
تا آن‌که روزی تصمیم می‌گیرد با وسیله‌های دور و ورش یک مترسک بسازد و زندگی عاشقانه او از این لحظه آغاز می‌شود. اما از سویی پدرش او را وادار می‌کند تا مترسکش را وسط مزرعه بگذارد و این نخستین تجربه‌ی او در فراق و دوری از آنچه دوست می‌دارد است.  
او ناگهان شبی با چند افسر پلیس در کنار مزرعه مواجه می‌شود که سراغ یک فراری را از او می‌گیرند؛ درحالی‌که او خبری از این فراری ندارد؛ اما همان موقع متوجه نبود مترسک‌اش در وسط مزرعه می‌شود و زمانی‌که به دنبال او می‌رود، با صحنه‌ای عجیب روبرو می‌شود؛ کیسه‌های خاک‌اره و وسایل دورریختنی‌ای که او از آن‌ها برای ساخت مترسک استفاده کرده بود، جای خود را به گوشت و استخوان داده‌اند و این موجود هم‌اکنون در حال نفس کشیدن است. حال باید دید ارتباط میان این مترسک و آن فراری گمشده در اطراف مزرعه چیست... 
سوالی که تا پایان داستان در ذهن مخاطب نقش می‌بندد این است که آیا این مترسک کنونی زاییده خیالات این دختر است و یا روح عاشق او به این مترک حیات بخشیده است؟ 
مطالعه‌ی این اثر زیبا را به دوستداران کتاب پیشنهاد می‌کنیم. این داستان آموزه‌های بسیاری در باب عشق واقعی به همراه خواهد داشت. 
این اثر با ترجمه زیبای «علی اصغر مهاجر» و به همت نشر امیرکبیر در بازار کتاب موجود است. برای دسترسی آسان‌تر می‌توانید به ویترین آنلاین نبض هنر مراجعه نمایید. 
. 
بریده‌ای از این داستان زیبا را تقدیم نگاه‌تان می‌کنیم: 
خیلی از افراد از جمله پدر من، احساسات منحرفی دارند. از غم و اندوه بشر، احساس خشنودی می‌کنند. خیلی‌ها هستند که حتی وقتی ثروتمندند، می‌خواهند خود را فقیر نشان دهند و آن وقت خسیس می‌شوند. خیلی‌ها از غم و غصه یا بیماری لذت می‌برند و آن وقت گریه و زاری و اندوه، برایشان به صورت نمایشی سرگرم‌کننده در می‌آید. اما بدتر از همه کسانی هستند که با خشم و غضب می‌خواهند تو را دست بیاندازند. آن‌ها از بقیه ظالم‌ترند. نه‌تنها خود را به نحوی مصنوعی خشمگین نشان می‌دهند؛ بلکه می‌خواهند از تاثیر آن روی قربانی‌های خود لذت ببرند...