دیوان فروغ فرخزاد

حق السکوت

ویار زیتون

دیوارها آوار به دنیا می آیند

خویشتن

زیبای بی چون و چرا

با تو قصیده

تاریخ اندوه

احتمالا آرامم

تابوت های شکسته

دستم باز بود دلم کبوتر

من یک تک پا بمیرم و بگردم

پوستم آواری ست که بر من فروریخته

رونمایی در شومینه

اگر و فقط اگرم بودی