ویلیام شکسپیر، نویسنده‌ی قدرتمندترین درام‌ها، کمدی‌ها، رمانس‌ها، تریلرها و حماسه‌های تاریخی ادبیات انگلیسی و همچنین شاعر و بازیگر تئاتر بود. بسیاری او را یکی از بهترین نمایشنامه‌نویسان جهان می‌دانند.
نمایشنامه «طوفان» شاید مانند دیگر آثار او شناخته شده نباشد اما محتوای آن نیز مانند سایر نمایشنامه‌های او، ارجمند است. «طوفان» با نمایش روابط استثمارگرایانه و سلطه‌جویانه که به الگوی پدرسالارانه شباهت دارد، تلاش می‌کند آزادگی و بردگی فطری انسان‌ها را نشان دهد. این نمایشنامه به مخاطب نشان می‌دهد آن که فطرتا آزاده است، حتی در اسرات نیز آزاده می‌زید و برای آن کس که فطرتا اسیر است، آزادی چیزی جز تغییر دادن ارباب نیست. 
زبان استعاری یکی از جذابیت‌های این نمایشنامه است که سابقه‌ی آن به متون رنسانسی برمی‌گردد؛ مثل استعاره‌ی کشتی و دریا که در ابتدای نمایش هست ـ و زیباتر از آن، حرکت زبانی نمایش از فرم آرکائیک به زبانی شعرگونه است که متقارن با زبان شعری دهه‌ی هفتاد ایران است. 
اگر نمایشنامه‌ طوفان به‌ روایت طوفان اثری جذاب برای خوانش و اجرا باشد، ‌دلیل آن را فقط باید در پارادوکسی جست که میان رویکرد مضمونی با شیوه‌ی روایتی‌اش برقرار است.
این نمایشنامه در ۵ پرده تدوین شده و دارای ۱۶ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت‌های اصلی نمایش عبارت‌اند از:
پروسپرو: دوک میلان مردی دانشور، خردمند، آشنا به نجوم و فلسفه، پرهیزگار و بعدها جادوگری بس نیرومند.
میراندا: دختر دوک که عاشق شاهزادهٔ ناپل می‌شود.
فردیناند: پسر پادشاه ناپل، میراندا بجز برای او برای مرد دیگری شوق و آرزو نداشت.
آریل: روحی در فرمان پروسپه رو، حیله‌گر، نشانه‌ای از تردستی و قدرت پروسپرو در سحر و جادو برای تسلط بر عناصر فرادست زمین همچون باد و تندر و آتش.
کالیبان: برده و آلت دست پروسپرو، تخم ریز شیطان و جادوگری در زمین، نقطه مقابل آریل، نشان قدرت پروسپرو در سحر و جادو برای تسلط بر عناصر فرودست زمین همچون خاک و آب.
آلونسو: پادشاه ناپل، حاکمی ضعیف‌النفس و بی‌اراده.
سباستین: برادر خائن پادشاه ناپل.

برای تهیه این اثر به ترجمه‌ی فواد نظیری که به همت نشر ثالث چاپ شده است، می‌توانید به ویترین آنلاین نبض هنر  مراجعه کنید. لینک خرید کتاب: طوفان