«کودکان عرب!
درباره نسل بی‌روزن ما چیزی نخوانید
امیدی به ما نیست
ما چون پوست هندوانه‌ایم
چیزی درباره ما نخوانید
راه ما را نروید
قبولمان نکنید
باورهایمان را نپذیرید
ما ملت کج و کوله و دو دوزه بازیم»
نزار قبانی شاعر محبوب معاصر عرب است که به جرات می‌توان گفت زیباترین عاشقانه‌ها در عصر امروز را سروده است. احساسات مانند غم و عشق در اشعار او در واقعی‌ترین شکل ممکن بیان شده‌اند و هر خواننده‌ای می‌تواند آن را با تمام وجود حس کند و اعتراف کند که گویی نزار حرف‌های خاک‌خورده در أعماق قلبش را بیان کرده است.
اما عشق در اشعار نزار قبانی تنها برای زن و معشوق نیست. او وطن را به زیبایی زن می‌بیند و زن را به شکوه وطن تشبیه می‌کند. بیروت را مانند معشوق می‌ستاید و بخشی از زیباترین عاشقانه‌های خود را به وصف مظلومیت وطن ستم‌دیده‌ی خود اختصاص داده است:
بیروت
ما راببخش
اگر در بستر مرگ تنهایت گذاشتیم
اگر چون سربازان شکست خورده ترکت کردیم
ببخش مارا اگررودخانه‌های پرخونت را دیدیم
شاهد تجاوز به تو بودیم
و خاموش ماندیم
اشعاری که در این نوشته خواندید از کتاب «عشق با صدای بلند» انتخاب شده‌اند. این کتاب شامل گزیده‌ای از اشعار نزار قبانی در اعتراض به ستم کشیدن وطن است. «عشق با صدای بلند» را احمد پوری ترجمه و نشر نگاه چاپ و منتشر کرده است. برای تهیه این اثر میتوانید به ویترین آنلاین نبض هنر مراجعه کنید.
سفارش کتاب: عشق با صدای بلند