لئونارد کوهن همواره به عنوان یک خواننده محبوب، ترانه‌سرا و آهنگساز ستوده شده است، اما او پیش از ورود به دنیای موسیقی، نویسنده‌ای توانمند بوده است. «بازنده‌های نازنین» دومین رمان اوست که همزمان با ورود او به دنیای موسیقی، چاپ و منتشر شد. این رمان را محمد رزازیان ترجمه کرده و نشر نیماژ ترجمه این کتاب را چاپ و منتشر کرده است. شما می‌توانید این اثر را از ویترین آنلاین نبض هنر تهیه کنید.
این کتاب مخلوطی‌ست از مضامین مختلف همچون سیاست، عشق، مذهب، اسطوره و اندوه. «بازنده‌های نازنین» بازخوانی سرگذشت قدیسه‌ای سرخ‌پوست در مونترال قرن هفدهم به قلم نویسنده‌ای است که در تحولات سیاسی دهه شصت مونترال با پارانویا دست‌وپنجه نرم می‌کند. این رمان بی‌شباهت به آثار موسیقایی کوهن نیست، مدح عشق، اسطوره، مذهب و سیاست و تکنیک‌های روایی خاص کوهن در بیان مفاهیم، خواننده را تا حدودی به یاد ترانه‌های کوهن می‌اندازد. لئونارد کوهن این اثر را حاصل ماه‌ها مصرف آمفتامین، روزه‌داری و حملات عصبی می‌داند. بخشی از این اثر را با هم می‌خوانیم:
«آه ای ده‌تا آهنگ اول من، که آرزوتان است توو محبوبیت بمیرید، رادیوم را جا گذاشتم، حالا هم دارید قاتی بقیه‌ی زامبی‌ها توو سرم جان می‌کَنید، شماهایی که تنها افتخارتان هاراکیری با دستبندهای تعیین هویت برگشتی لبه‌کند است، ده‌تا آهنگ خسته‌ی من که مثل بادبادک‌هایی که دور شدند فراموش می‌شوید، مثل ته‌سیگارهای سالن‌های سینما، مثل خودکارهای ساچمه‌ای خشکیده، مثل باتری‌های اوراق، مثل قلاب‌های مچاله‌ی درهای کنسرو، مثل بشقاب‌های آلومینیومی شکسته و ورافتاده‌ی شام‌های دست‌خورده موقع تلویزیون.
من شماها را مثل درد و مرض‌های مزمنم دارم می‌شنوم.»
استیون اسکوبی؛ شاعر و نویسنده‌ی کانادایی، بازنده‌های نازنین را چنین توصیف می‌کند: «اثری خیال‌پردازانه، گستاخ، عمیق و مسخره، زیبا و خنده‌دار، کامل‌ترین و آشفته‌ترین گلچین از دلمشغولی‌های آن روزهای کوهن.»
باب دیلن کوهن را ترانه‌سرای شماره یک جهان می‌دانست و البته خودش را شماره صفر! و معتقد بود: بندهای تلفیقی او خصلتی آسمانی به آثارش می‌بخشند… در موسیقی مدرن هیچ‌کس حتی به او نزدیک نشده.»
لینک خرید کتاب: بازنده‌های نازنین