کتاب «خانه روشنی» یکی از آثار شاخص غلامحسین ساعدی است؛ نویسنده و نمایشنامه‌نویسی که با نگاهی تیزبین و روانکاوانه، لایه‌های پنهان جامعه ایرانی را به تصویر می‌کشد. این رمان فضایی پر از تعلیق و ابهام دارد و خواننده را به درون جهانی می‌برد که در آن مرز میان واقعیت و خیال درهم می‌شکند. نشر نگاه با انتشار این اثر، بار دیگر نام ساعدی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین صداهای ادبیات معاصر ایران برجسته کرده است.
داستان «خانه روشنی» در فضایی بسته و محدود روایت می‌شود، جایی که آدم‌ها درگیر تنهایی، هراس و سوءتفاهم‌های بی‌پایان‌اند. خانه در این رمان تنها یک مکان نیست، بلکه نمادی از جامعه‌ای است که ساکنانش در پی روشنایی و امیدند، اما در تاریکی‌های درونی و بیرونی گرفتار شده‌اند. زبان ساعدی ساده و روان است، اما لایه‌های عمیق روانی و اجتماعی در دل آن نهفته است؛ چیزی که آثار او را همواره متمایز کرده است.

درباره نویسنده
غلامحسین ساعدی (۱۳۱۴–۱۳۶۴) از برجسته‌ترین نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان ایران بود. او با آثارش مانند «گاو»، «عزاداران بیل» و «خانه روشنی»، تصویری تیره و گاه کابوس‌وار از جامعه ارائه داد که ریشه در واقعیت‌های تلخ زندگی مردم داشت. ساعدی با قلمی صریح و بی‌پروا، به سراغ زخم‌های پنهان جامعه رفت و صدای کسانی شد که کمتر شنیده می‌شدند.

بخشی از متن کتاب
«خانه پر از سایه بود. هیچ چراغی آن‌قدر روشن نمی‌شد که بتواند تاریکی را پس بزند. آدم‌ها حرف می‌زدند، اما هر کدام در تنهایی خود غرق بودند.»

چرا این کتاب را بخوانیم؟
«خانه روشنی» فقط یک روایت داستانی نیست، بلکه تجربه‌ای روانشناسانه و اجتماعی است که لایه‌های پنهان زندگی روزمره را آشکار می‌کند. این کتاب با فضاسازی خاص و شخصیت‌هایی که در مرز میان امید و یأس زندگی می‌کنند، خواننده را به تفکر درباره وضعیت فردی و جمعی وامی‌دارد. اگر به ادبیات معاصر ایران و رمان‌هایی با عمق روانکاوانه علاقه دارید، «خانه روشنی» از غلامحسین ساعدی انتخابی ضروری است. برای تهیه این اثر می‌توانید به ویترین آنلاین نبض هنر مراجعه کنید.

سفارش کتاب: خانه روشنی