کتاب «التیام» مجموعه غزل‌های محمدطه محمدی است که در بهار ۱۴۰۰ به همت انتشارات «ایجاز» چاپ و منتشر شده است. این کتاب،‌ نخستین مجموعه شعر این شاعر جوان و شامل ۳۰ غزل عاشقانه است که در کمتر از یک سال سروده شده‌اند.
شاعر در برخی از اشعارش عشق را با فراق درآمیخته است و فضای غم اندوهگینی را توصیف کرده است و گاه از تقابل عقل و عشق سخن گفته است:

«بشنو ای دل ، عشق می خواند مرا»
زان طرف هم عقل می راند مرا

مانده ام حیران، کدام سو روَم
عقل گیرد، عشق سوزاند مرا

همچو عریانی به صحرا رو زده
نیست جز عشقی که پوشاند مرا

مرده ای باشم روان بر تخت مرگ
عشق را گویید تا بجنباند مرا

آن زمان در قبر پر از خاک و خار
جمله پوچ و عشق می ماند مرا

حال ما را هیچ کس درکی نکرد
آی تـنهـا عـشـق مـی داند مرا

«تقابل عقل و عشق» مضمونی است که حتی در طرح جلد این کتاب نیز نمود یافته است.
در برخی دیگر از اشعار کتاب «التیام» شاعر از تنهایی خویش صحبت به میان آورده است. متن پشت جلد کتاب را باهم می‌خوانیم:

من در میان جمع‌ام دارم هوای غربت
مابین این صداها گوش کن صدای غربت

عمری به باد لذت در عیش و نوش مستی
حالا ز پا فتادم در زیر پای غربت

کتاب «التیام» 63 صفحه دارد و هم‌اکنون از ویترین آنلاین نبض هنر قابل سفارش است. محمدطه محمدی، شاعر اهل کرمانشاه، این کتاب را به یکی از چهره‌های ماندگار شهر خود تقدیم کرده است.

لینک خرید کتاب: التیام