مقدمه ای بر شعر کودک

مؤلف: شمسی جلولی

شعر روح و روان کودک را دگرگون می کند. او را از نقش یک پذیرنده ی بی چون و چرای واقعیت ها بیرون می آورد و روح و ذهنش را جستجوگر می سازد. یعنی احساس واقع گرایی او را به مبارزه می خواند و بی اعتنایی اش را نسبت به اندیشه های غریب، احساس های تازه و تصویرهای دیگرگونه از جهان می شکند...