مؤلف: بهروز پورمحمد
شکرا که روزگار- این گرگ پیر هار- بگذاشت گرگ مست روزی دو با منَت! ای بام نقره ای! یاد آن شبی که رفت گنجشک بوسه ام بر سیم گردنت