پنجم فوریه امسال اسپارتاکوس سینما «کرک داگلاس» ابرستاره‌ی بی‌همتای بازیگری، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی دار فانی را وداع گفت. این کهنه سرباز جنگ جهانی دوم، بشر دوست و خیر بزرگ که یکی از سمبل‌های مرد شرافتمند در سینمای کلاسیک و پدر ستاره‌ی بزرگ دیگر «مایکل داگلاس» است، در سن 103 سالگی در دل سینمادوستان جهان جاودانه شد. 

کرک داگلاس کودکی فقیرانه‌ای با پدر و مادری مهاجر و شش خواهر داشت. او بر آن بود که بازیگر تئاتر شود، تا اینکه دوستش لورن باکال به او کمک کرد تا اولین نقش سینمایی اش را در فیلم «عشق عجیب مارتا ایورس» بدست آورد. منتقدین گفته بودند که داگلاس در همان فیلم اولش، نشانه‌های «یک بازیگر طبیعی و ذاتا سینمایی» را از خود نشان داده است.

داگلاس خیلی زود تبدیل به ستاره شد و در دهه‌های پنجاه و شصت بازیگر اصلی درام‌های جدی از جمله فیلم‌های وسترن و جنگی بود. وی در طول دوران بازیگری‌اش در بیش از ۹۰ فیلم سینمایی ظاهر شد.

داگلاس که به سبک بازیگری انفجاری اش مشهور است در فیلم‌های بسیاری با نوآنس‌های متفاوت، نقش مردان ارتشی را ایفا نموده است. اما نقش او به عنوان ونسان ونگوگ در فیلم «شور زندگی» (۱۹۵۶) نقشی متفاوت بود. این فیلم که به کارگردانی وینسنت مینلی ساخته شده بر اساس کتاب پرفروش ایروینگ استون، بیشتر در فرانسه فیلمبرداری شد. داگلاس نه تنها از لحاظ ظاهری به ونگوگ بسیار شبیه بود، بلکه تلاطم درونی این نقاش را بهتر از بازیگر دیگری منتقل می‌کرد. بعضی از منتقدین بازی او را مشهورترین نمونه از نقش آفرینی «هنرمند زجر کشیده ای» می‌دانند که از طریق آثارش به دنبال یافتن آرامش از میان درد‌های زندگی است. داگلاس برای بازی در این نقش نامزد جایزه اسکار شد. با این حال نقشی که نقطه عطف حرفه‌ی او بود، نقش اسپارتاکوس بود.

از نقل‌قول‌های اوست: 
«من از فقر مطلق آمده ام، و چاره‌ای جز پیشرفت و ترقی نداشتم... من همیشه به پسرانم می‌گویم که آن‌ها مزیت‌های به دنیا آمدن در فقر مطلق را تجربه نکرده اند.»