«کتاب موسیقی» مجموعه شعری در ستایش سازهاست که از 39 شعر درباره سازهای مختلفی مانند سنتور، ویولون و دیگر سازها تشکیل شده است. البته این سازها گاهی موسیقی سازهای طبیعی است، مانند موسیقی صدای باران یا هر نوع صدایی که به موسیقی نزدیک است.

«کتاب موسیقی» سروده‌های شمس لنگرودی در 92 صفحه توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.

بنا به گفته ی شاعر این مجموعه، نوشتن این مجموعه 6 سال طول کشید و دلیل طولانی شدن این پروژه آن است که دست روی هر سازی که می‌گذاشتم، باید می‌رفتم و درباره آن ساز تحقیق می‌کردم و تاریخچه آن را می‌خواندم. در واقع این کارها را به این دلیل انجام می‌دادم تا سازها برای من درون‌ سازی شوند تا بتوانم از زبان خودم خطاب به این سازها صحبت کنم.

شمس لنگرودی علاقه ی نخست خود را موسیقی عنوان می کند و می گوید: شاید جالب باشد که بدانید، علاقه اول من موسیقی بوده است؛ اما در شهر کوچک ما نه کلاسی بود و نه امکاناتی تا به واسطه آن موسیقی بیاموزم. از طرفی من در یک خانواده مذهبی با پدری روحانی زندگی می‌کردم که اگر امکانات و کلاسی هم بود به من اجازه نمی‌دادند که به دنبال موسیقی بروم. به همین دلیل بعدها که کمی دستم باز شد، خودم به صورت غیرعلنی و به شکلی غیرآکادمیک به موسیقی پرداختم و به نوعی به سراغ عقده‌های کودکی رفتم تا گذشته را جبران کنم.

شمس لنگرودی درباره سابقه ی پرداختن خود به موسیقی می گوید:
در طول این سال‌ها سه بار به شکل آکادمیک به سراغ موسیقی رفتم؛ اما هر بار نصفه و نیمه کار را رها کردم. نخستین بار در سال‌های دهه 60 به دنبال موسیقی رفتم، در آن زمان اوضاع به شکلی بود که به موسیقی پرداختن خنده‌دار بود و بعدها نیز قضیه زندان و بیکاری رخ داد که دیگر نتوانستم این موضوع را پیگیری کنم.

سال 80 برای دومین بار به سراغ موزیک رفتم؛ در آن زمان گیتار می‌زدم که در یک سانحه رانندگی دستم شکست. دفعه آخر نیز سال گذشته بود که دیدم از بس مشکلات و دغدغه دارم، فرصت مناسب برای تمرین کردن و آموختن پیدا نمی‌کنم. بنابراین به همان آموزش‌هایی که به شیوه سینه به سینه یاد گرفته بودم، بسنده کردم. شاید بد نباشد که بدانید با اینکه هر سه بار تلاشم با موفقیت همراه نبود؛ اما در حال حاضر 4 ساز گیتار در خانه دارم.

شما می توانید این مجموعه شعر را ویترین آنلاین نبض هنر تهیه نمایید.