مجموعه شعر «حفره ها» سروده ی «گروس عبدالملکیان» از جمله مجموعه شعرهای موفق روزگار ماست که در سال 1394 از سوی نشر چشمه روانه بازار کتاب شده و در این مدت، به چاپ هفدهم رسیده است.
قالب اشعار این مجموعه، سپید است.

آن‌چه كه در نگاه اول درباره‌ي كتاب «حفره‌ها» به نظر می رسد، اين است كه شعرها تصويري است و جنس اين شعرها برمی گردد به بهره‌گيري از امكانات زبان و امكان گريز واژه‌ها از محل‌هایی كه به آ‌ن‌ها منتسب می شود.
شخصيت‌پردازی ها و صحنه‌پردازی ها و ساير مؤلفه‌های اين كتاب اغلب فضای انتزاعی دارد و راوي زاويه‌ی ديدی كه انتخاب كرده، بيش‌تر به داستان كوتاه نزديك است.
گروس عبدالملکیان شاعری نو گراست که علاقمندان به شعر او را با آثاری که در قالب سپید منتشر کرده می شناسند.

گروس از شاعرانی ست که در سالهای ابتدایی دهه ی هشتاد با انتشار کتاب "پرنده پنهان" به جامعه ادبی معرفی شد. شعر او اغلب با زبانی ساده مضامین و تصاویری تازه و مدرن را به مخاطب عرضه می کند و همین دو ویژگی یعنی سادگی و تازگی سبب شده است که در سالهای اخیر مخاطبان زیادی جذب آثار او شوند.
اما تفاوت کتاب حفره ها نسبت به آثار قبلی گروس عبدالملکیان توجه بیشتر او به فرم و تکنیک است. گویی شاعر عمد دارد که حضور خودآگاهش در شعرها نمود بیشتری داشته باشد.

شعری از این مجموعه را با هم بخوانیم:


دراز کشیده ام
زنم شعری از جنگ می خواند
همین مانده بود
تانک ها به تختخوابم بیایند
گلوله ها
خواب هایم را
سوراخ سوراخ
کرده اند
بر یکی از آنها چشم می گذاری
خیابانی می بینی
که برف پوستش را سفید کرده

کاش برف نمی آمد!
که مرز ملافه و خیابان پیدا بود

حالا
تانک ها
از خاکریز ملافه های تخت گذشته اند و
کم کم به خوابم وارد می شوند
من بچه بودم
مادرم ظرف می شست
و پدر با سبیل سیاهش به خانه بر می گشت

بمب ها که می باریدند
هر سه بچه بودیم...
تصویرهای بعدی این خواب
خفه ات می کند
چشم هایت را ببند
لب بر این دریچه ی کوچک بگذار
و تنها نفس بکش
نفس بکش
نفس بکش
نفس بکش!
نفس بکش!
نفس بکش!
نفس بکش لعنتی!
نفس بکش !
نفس...!

دکتر سرش را تکان می دهد
پرستار سرش را تکان می دهد
دکتر عرقش را پاک می کند
و کوه های سبز
بر صفحه ی مانیتور
کویر می شوند.

این مجموعه را می توانید از ویترین آنلاین نبض هنر تهیه نمایید.