محمدعلی بهمنی شاعر غزل‌های عاشقانه و ترانه‌های به یادماندنی در آخرین دقایق روز نهم شهریور ماه با جهان ما خداحافظی کرد. چند ماهی بود که این شاعر ارزنده درگیر درمان عوارض سکته مغزی بود و در نهایت در سن ۸۲ سالگی تسلیم این حادثه شد. مرگ ایشان اندوهی‌ست بر دل جامعه هنر، دوستداران ادبیات و تمام کسانی که با اشعار او خاطره داشتند. 
محمدعلی بهمنی شاعری بود که احساسات خود را می‌سرود. حتی در جایی نوشته است که تمام عاشقانه‌هایش را برای همسرش سروده است. او ترانه و غزل‌های ماندگاری دارد اما اشعار نیمایی نیز می‌سرود. طبق گفته‌ی شاعر، هر چند جسم بیشتر اشعار او غزل است اما روح آن‌ها نیمایی است. او از مدافعان غزل پست مدرن بود و عقیده داشت اگر حافظ هم امروز زنده بود، غزل پست مدرن می‌سرود. 
محمدعلی بهمنی در زمان حیات خود خدمات زیادی به جامعه شعر کرد و افتخارات زیادی نیز آفرید. او اولین شعر خود را در نه سالگی در روزنامه به چاپ رساند و برنده اولین جشنواره شعر فجر در بخش شعر کلاسیک بود. او عنوان «برترین غزلسرای ایران» را در سال ۱۳۷۸ دریافت کرد و سال‌ها رئیس شورای شعر و ترانه وزارت ارشاد بود. همچنین حضور و همکاری او در جلسات خانه ترانه در فرهنگسرای ارسباران کمک زیادی به غنای این نشست می‌کرد. 
محمدعلی بهمنی با خوانندگان سرشناسی نیز همکاری داشته است که از آن میان می‌توان به همایون شجریان، حبیب محبیان، حمیرا، گوگوش، شادمهر عقیلی، علیرضا قربانی و ناصر عبداللهی اشاره کرد. حاصل این همکاری‌ ترانه‌های خاطره‌انگیزی چون «خرچنگ‌های مردابی»، «رودخونه‌ها»، «دهاتی»، «نقش فرش دل»، «چه آتش‌ها»، «پرده‌نشین» و «بهار بهار» است. 
کتاب «غزل زندگی کنیم» آخرین مجموعه شعر منتشر شده از این شاعر است که شامل گزیده‌ای از غزل‌های اوست. 
آیین تشییع پیکر شاعر گرانقدر استاد محمدعلی بهمنی روز یکشنبه ۱۱ شهریور ماه از تالار وحدت انجام خواهد شد، سپس پیکر ایشان به بندر عباس منتقل خواهد شد. 
این فقدان را به تمام دوستداران هنر و خانواده محترم استاد بهمنی تسلیت عرض می‌کنیم.