به مناسبت زادروز فلیکس مندلسون، آهنگساز بزرگ عصر رومانتیک

مندلسون مانند شوبرت عمر کوتاهی داشت اما میراثی ارزشمند و بی‌همتا در اکثر فرم‌های کلاسیک از خود به جا گذاشت. او به چهار زبان مسلط بود و علاوه بر موسیقی؛ فلسفه، تاریخ و ادبیات نیز می‌دانست.

او نخستین درس‌های پیانو را از مادرش فرا گرفت. تنها نه سال داشت که کنسرت‌های مجلسی روزهای یکشنبه در خانه‌ خود اولین اجراهای موسیقی را تمرین می‌کرد. او نیز مانند موتسارت یک نابغه‌ی موسیقی بود. هنگامی که بیش از هفده سال از عمرش نگذشته بود یکی از شاهکارهای ادبیات موسیقی، اورتور «رؤیای شب نیمه تابستان» را روی نمایشنامه شکسپیر نوشت. با این حال آثار او برای بیش از یک قرن، بی اهمیت شناخته می شد، اما در عصر حاضر بار ها در کنسرت ها شنیده شد.

آنچه فلیکس مندلسون را ماندگار و از دیگر آهنگسازان بنام متمایز ساخته، یکی پرکاری و پرباری او در ساختن سمفونی‌ها، قطعات گوناگون برای پیانو و ویولون و همچنین اوراتوریوم‌هایی هستند که شاید بتوان آنها را به اپراهای مذهبی معنی کرد.

مندلسون همچنین کاشف آثار ناشناخته‌ باخ هم هست، یعنی کسی که شخصیت برجسته‌ باخ را با اجرا و رهبری آثار او مانند اپرای مذهبی "متی" در کشورهای گوناگون اروپایی به همگان شناساند.

هرچند مندلسون را پیرو مکتب رومانتیسم در موسیقی می‌دانند، یعنی سازنده‌ آثاری هدفمند و دارای پیام شخصی آفریننده‌ آن، ولی او همواره از حیث سبک و سیاق به مکتب کلاسیک وفادار ماند.

از آثار ماندگار او می‌توان از مجموعه‌ ۸ جلدی ترانه‌های بی‌کلام، اپرای مذهبی پولس رسول و سمفونی‌های اسکاتلندی و سمفونی مشهور به پروتستان‌هانام برد

مندلسون در اواخر عمرش در شرایط سلامتی بحرانی بود و شرایط نامساعد روحی او پس از مرگ خواهرش، توان این آهنگساز بزرگ را از او ربود. او تنها چند ماه پس از فوت خواهرش از دنیا رفت.