کتاب دو جلدی «کارنامه‌ی سپنج» که به همت نشر نگاه چاپ و منتشر شده است، شامل آثار پانزده سال اول داستان‌نویسی محمود دولت آبادی (تقریباً بین سال های ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷) است. دولت‌آبادی از جمله نویسندگانی بود که در دهه‌های 40 و 50 خونی تازه در رگ‌های ادبیات و فرهنگ ایران جاری کردند و امروز خوانش داستان‌ها و نمایشنامه‌هاشان، ما را با یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین دوره‌های ادبیات نو ایران آشنا می‌کند.
او چندی پیش در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق درباره همین مجموعه گفته بود:«این داستان‌ها در دوره‌ای از زندگی من نوشته شده‌اند که جا و مکانی برای نوشتن‌شان نداشتم و تقریبا همه‌شان را در قهوه‌خانه‌های تهران و عمدتا در قهوه‌خانه وطن - کنار ورودی سینما سعدی - می‌نوشتم از صبح تا نهار بازار، که قهوه‌خانه شلوغ می‌شد. وقتی پول دیزی نداشتم پا می‌شدم می‌رفتم بیرون و با خلوت‌شدن قهوه‌خانه برمی‌گشتم آنجا و می‌نشستم پشت همان میز کوچک ته آن باریکه. زمستان‌ها هم پشت به دیوار گرم مطبخ می‌دادم تا بدنم جان بگیرد. یادم هست داستان «گاواره‌بان» را در قهوه‌خانه نبش خیابان کوشک به پایان رساندم...»
این کتاب شامل داستان‌های «سفر»، «بیابانی و هجرت»، «از خم چنبر»، «گلدسته ها و سایه ها»، «ادبار و آیینه»، «آوسنه بابا سبحان»، «با شبیرو»، «عقیل عقیل»، «دیدار با بلوچ»، «روز و شب یوسف»، «گاواربان»
بعضی از داستان‌های این مجموعه توسط فیلمسازانی چون مسعود کیمیایی و رفیع پیتز در سینماهای کشور نمایش داده شدند.

کارنامه سپنج فرصتی برای بازخوانی آثار نویسنده ای است که بی اغراق امروز در قلۀ داستان نویسی فارسی قرار دارد و آثارش جزء جدایی ناپذیر ادبیات داستانی معاصر ماست.