این کتاب سفرنامه‌ی لبنان علی داوودی در قالب چند شعر سپید است که نشر شهرستان ادب آن را چاپ و منتشر کرده است. علی داوودی شاعر و نقاش است. او کلمات را با هنر خاصی کنار هم می‌چیند تا تصاویر واضح و دلنشین بسازد. شاید به همین دلیل است که طرح جلد و صفحه آرایی این کتاب نیز آراستگی ویژه‌ای دارد و با کتاب‌هایی که این روزها چاپ می‌شوند متفاوت است. علی داوودی شاعری تواناست که پس از سالیان سال غزلسرایی، این بار در قالب سپید سخن می‌گوید به همین خاطر موسیقی کلمات و هماهنگی واژه‌ها در شعر او از بسیاری از سپیدسرایان عمیق‌تر است.
نغمه مستشار نظامی اعتقاد دارد که در این کتاب شما با دوربینی در دست شاعر به «سرزمین تجارت و شعر» سفر می‌کنید و عشق را از لابه‌لای ماشین‌های نظامی بیرون می‌کشید.
غلامرضا امامی درباره‌ی این کتاب گفته است: «این کتاب جزو معدود کتاب‌هایی است که اساسا شعر جغرافیاست. یعنی جغرافیاست که دارد در آن فضاسازی می‌کند تا شمای مخاطب به ذهن شاعر نزدیک شوید. وقتی مخاطب شعر آقای داوودی را می‌خواند به عنوان یک ایرانی- لبنانی و یا یک انسان احساس صمیمیت می‌کند. به گمان من رمزش این باشد که شاعر ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد شده است. او بیروت را به یک قشر خاص مثل شیعیان، اهل تسنن و یا مسیحی‌ها محدود نکرده است.»
سید احمد نادمی گفته است: «وقتی کتاب چاپ بیروت را باز می‌کنید، خود عنوان کتاب اسم جذابی دارد و از معدود عناوین جذاب برای کتاب‌های شعر در یکی دو دهه اخیر است. جالب است آنقدر که اسم لبنان در شعرها هست بیروت نیست. یعنی بیروت نماینده لبنان است. شما در تصویری که علی داوودی از لبنان ارائه می دهد، بیروت، جنوب لبنان، خرابه های جنگ زده و از همه مهم‌تر مردم را می‌بینید.»
محمد مهدی سیار گفت: سفر علی داوودی به لبنان، دور شدن از خویشتن و بعد بازگشتن سریع به خود است. این دور شدن بهانه‌ای است برای تقریب و نزدیک شدن. یعنی شاعر شعرهای عاشقانه‌ای می گوید که در تهران برای عشقش نسروده است. می‌شود فهرست واژگانی را درآورد که فقط مختص این کتاب هستند و تا پیش از آن حضور فعالی در شعر فارسی نداشتند.