نجف دریابندری مترجم به نامی بود که ما تجربه‌ی خواندن بسیاری از آثار مهم ادبی جهان را مدیون او هستیم.

او در سال 1308 در شهر آبادان متولد شد و پس از یادگیری زبان انگلیسی به‌صورت خودآموز، به کار ترجمه علاقه‌مند شد؛ تا جایی که اولین و شاید یکی از مشهورترین آثار ترجمه‌ی خود را بانام«وداع با اسلحه» نوشته‌ی «ارنست همینگوی» در سال 1333 از خود بر جای گذاشت.

از دیگر آثار بسیار مشهور او می‌توان ترجمه‌ی کتب «تاریخ فلسفه‌ی غرب» نوشته‌ی برتراند راسل، «پیامبر و دیوانه» نوشته‌یجبران خلیل جبران و «هاکلبری فین» اثر مارک تواین را نام برد.

او آثار دیگری را نیز به‌عنوان نویسنده از خود به یادگار گذاشته که ازجمله آن‌ها می‌توان به «از این لحاظ»، «افسانه اسطوره»، «یک گفتگو» و ... اشاره نمود و همچنین مولف کتاب پر‌فروش «مستطاب آشپزی» با همکاری همسرش فهیمه راستکار است.

نجف دریابندری به مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی جایزه «تورنتون وایلدر» را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.

او در تاریخ 15 اردیبهشت 1399 پس از دوره‌ای طولانی بیماری در سن 90 سالگی درگذشت.

نبض هنر ضایعه‌ی درگذشت این عزیز را به جامعه‌ی فرهنگی ایران تسلیت می‌گوید.

در بخش‌هایی از کتاب «گوربه‌گور» نوشته‌ی «ویلیام فاکنر» که با ترجمه‌ی او و توسط نشر چشمه به چاپ رسیده، می‌خوانیم:

ادی مرا می‌پاد، من چشم‌هاش رو حس می‌کنم. مثل اینه که داره با چشم‌هاش منو هل می‌ده. من این رو قبلاً هم تو زن‌ها دیده‌ام. دیده‌ام آدم‌هایی رو از اتاق بیرون می‌کنند که بامحبت و دلسوزی اومده‌اند سراغ‌شون، اومده‌اند کمک‌شون کنند، اون وقت به یک جونور بی‌قابلیتی می‌چسبند که هیچ‌وقت براشون چیزی به‌جزیابوی بارکش نبوده‌اند. اینه اون چیزی که به‌ش می‌گن عشق –عشقی که از حد فهم آدمیزاد گذشته، همون غرور، همون میلشدید به پوشوندن برهنگی نکبتی که ما با خودمون می‌آریم، باخودمون می‌بریم تو اتاق عمل، باکمال سماجت باز با خودمون می‌بریم زیرخاک...