«هستی و زمان» اثر مارتین هایدگر، فیلسوف بزرگ آلمانی قرن بیستم، یکی از مهم‌ترین کتاب های فلسفی قرن است. هایدگر که یکی از بر‌جسته‌ترین شورشیان بر ضد دکارت است، چندین کتاب پس از «هستی و زمان» منتشر کرد اما منتقدان و حتی برخی از مخالفان او، این کتاب را شاهکار هایدگر می‌دانند.
این کتاب را سییاوش جمادی ترجمه کرده و نشر ققنوس چاپ و منتشر کرده است. گرچه ترجمه مفاهیم فلسفی آن هم از زبان هایدگر و در کتابی چنین بحث‌برانگیز کار دشواری است اما سیاوش جمادی به خوبی از عهده آن برآمده و بسیاری از خوانندگان نیز این موضوع را تایید می‌کنند. شما می‌توانید این کتاب را از ویترین آنلاین نبض هنر تهیه کنید.
هایدگر در کتاب «هستی و زمان»، به این سوال مشغول است که بودن چیست؟ بودن همان مفهومی است که از روز اول در درونش بودهایم و چیزی جز آن نمی‌بینیم. خصلت ما این است که موجوداتی موجود باشیم. موجوداتی در جهانی از هستی. اما سوال این است که مبدا وجود ماییم یا جهان؟
گفته‌اند که این کتاب استوارترین ستون‌های سنت متافیزیک غرب را به لرزه درمی‌آورد. اگزیستانسیالیسم، ساخت‌شکنی، هرمنوتیک و الهیات مدرن، فصولی از نظریه و نقد ادبی و هنری، روانکاوی و بسیاری از جنبش‌های علوم انسانی معاصر را وامدار این کتاب خوانده‌اند.
جملاتی از این کتاب را باهم می‌خوانیم:
«به پیرامونش نگریست؛ هیچ چیز جزخودش ندید. نخست فریاد بر آورد:من هستم! آنگاه هراسید، زیرا انسان می هراسد هنگامی که تنهاست.»
لینک خرید کتاب: هستی و زمان