به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امروزه جامعه ما بیش از هر زمان دیگر به آموزه‌هایی نیازمند است که مردم را به شادمانی‌های اصیل و رواداری نسبت به همدیگر و امیدواری به رحمانیت خداوند دعوت کند. عارفان ایرانی علی‌رغم تفاوت مشرب‌هایی که داشته‌اند در مدارا کردن و مشفقانه با مردم برخورد کردن با هم اشتراک نظر دارند. شاید یکی از برجستگان این نوع نگاه به خلق، شیخ ابوسعید ابوالخیر عارف قرن پنجم است که مردمان را به «یکسو نگریستن و یکسان نگریستن» فرا می‌خواند و راه حقیقت را «صدق با حق و رفق با خلق» می‌داند.

ابوسعید ابوالخیر در اول محرم ۳۵۷ ق به دنیا آمد و در چهارم شعبان ۴۴۰ ق درگذشت. امسال هزاره درگذشت ابوسعید است و چهارشنبه ۲۱ فروردین برابر است با چهارم شعبان ۱۴۴۰. تأثیر افکار و اقوال ابوسعید در طی سده‌های گذشته همواره در میان اهل عرفان و در ادبیات عرفانی ایران مشهود بوده است. روشن‌‌ترین خصیصه عرفان ابوسعید هماهنگی آن با زندگی است، چنانکه می‌توان گفت که او با عرفان زندگی نمی‌کرده است، بلکه عرفان جوهر حیات او بوده و به تعبیر دیگر، عرفانی می‌زیسته است.

مرکز فرهنگی شهرکتاب به‌مناسبت هزاره ابوسعید ابوالخیر در روز چهارشنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۸، همایش بررسی آثار و اندیشه‌های ابوسعید ابوالخیر را با بزرگداشت فریتس مایر برگزار می‌کند. مایر خاورشناس و پژوهشگر بزرگ سوئیسی و نویسنده کتاب «ابوسعید ابوالخیر: حقیقت و افسانه» است که جامع‌ترین و ارزنده‌ترین پژوهش درباره ابوسعید را نوشت که این اثر به فارسی نیز ترجمه شده است. بی‌شک پیرمیهنه یکی از بزرگترین مشایخ تصوف ایران است که شعر و مضامین عاشقانه را به حوزه عرفان کشانده است. در هزاره ابوسعید، محققان و صاحب‌نظران ایرانی در باب آثار و اندیشه‌های او سخن می‌گویند.