کمتر کسی است که اهل موسیقی و شعر باشد و «نیلوفر لاری پور» را نشناسد. 
نیلوفر لاری پور شاعر، ترانه‌سرا و روزنامه‌نگار موفق ایرانی است که اهالی موسیقی ایرانی با اشعار و ترانه‌های او خاطره‌های بسیاری دارند. از «بهار لبخند» که اولین اثر ترانه‌سرایی اوست تا «پر پرواز» و «دهاتی» و... هرچه زمان از آن‌ها می‌گذرد بازهم ذره‌ای از زیبایی‌شان در ذهن مخاطب کاسته نمی‌شود.
او در 27 مردادماه سال 1349 متولدشده و آثار بسیار به‌یادماندنی در قالب شعر سپید و همچنین ترانه خلق کرده است.
او همکاری با بسیاری از خوانندگان شناخته‌شده‌ی ایرانی همچون مرحوم ناصر عبداللهی، سعید مدرس، مجید اخشابی، حمید خندان و... را در کارنامه کاری پربار و پرثمر و به‌یادماندنی خود به ثبت رسانده است. 
لاری پور بسیاری از اشعار و ترانه‌های خود را در قالب کتب چاپی نیز در اختیار علاقه‌مندان به قلمش قرار داده است که از میان آن‌ها می‌توان به «آلزایمر»، «چل بسم‌الله»، «عشق کوچک من»، «عسل و فروردین»، «من یهودا نبودم»، «هزار و یک‌شب من» اشاره نمود.
آثار او به‌واسطه اشعار زیبا و خاطره سازش همواره جزو کتب پرطرفدار در میان علاقه‌مندان اشعار سپید و ترانه بوده‌اند. 
«نبض هنر» پیشاپیش سالروز تولد این هنرمند عزیز را به اهالی هنر شعر و موسیقی تبریک گفته و در نظر دارد به مناسبت این سالروز، جشن امضایی از آثار چاپ‌شده او را برگزار کند. 
علاقه‌مندان می‌توانند جهت به یادگار داشتن آثار نیلوفر لاری پور با امضای او، برای ثبت‌نام به سایت نبض هنر مراجعه نمایند.
معرفی نیلوفر لاری پور را با شعری زیبا از کتاب «بی من فروغ نخوان» به پایان می‌رسانیم:

به من فکر کن
قبل از خواب
در لحظه‌های مکاشفه
در آخرین ثانیه هشیاری
بگذار پروانه‌ای که روی شانه‌ات نشسته
عطر گیسوان مرا نفس بکشد
در آن‌سوی مرزهایی که
بین ما فاصله انداخته
...
قبل از خواب
مرا با چشم‌های دیروزم
به یاد بیاور
با همان خنده‌ها
و رنگین‌کمانی که
در رگ‌هایم جریان داشت
هر شب
در لحظه مردد بین خواب‌وبیداری
پروانه‌ای روی شانه‌ات می‌نشیند
که از روی گیسوان من برخاسته...