کتاب «آگورافوبیای ایرانی» نوشته‌ی حمید موذنی، یکی از آثار متفاوت و جسورانه‌ی نشر نگاه در حوزه‌ی ادبیات معاصر ایران است. موذنی در این اثر، از قالب رمان فراتر می‌رود و با بهره‌گیری از زبانی چندلایه، نگاهی عمیق و گاه تلخ به زیست اجتماعی، ترس‌های جمعی و بحران هویت انسان ایرانی معاصر می‌اندازد. عنوان کتاب که برگرفته از واژه‌ی روان‌پزشکی آگورافوبیا (ترس از فضاهای باز و عمومی) است، در حقیقت استعاره‌ای از انزوا، اضطراب و بی‌اعتمادی‌ای است که جامعه‌ی امروز با آن دست به گریبان است.

درباره‌ی نویسنده و درون‌مایه‌ی اثر
حمید موذنی در آثارش همواره مرز میان ادبیات، فلسفه و روان‌شناسی را درهم می‌شکند. در «آگورافوبیای ایرانی» او با نثری موج‌دار، گاه طنزآلود و گاه تلخ، روایتگر ذهن انسان‌هایی است که در میانه‌ی فشارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، دچار ترس از زیستن شده‌اند. شخصیت‌های داستان نه قهرمان‌اند و نه قربانی؛ بلکه آینه‌ای‌اند از جامعه‌ای که میان میل به رهایی و وسواس‌های تاریخی‌اش سرگردان است.

بخشی از متن کتاب
«می‌خواست برود بیرون، اما هوا نه سرد بود نه گرم، فقط سنگین بود. مثل افکاری که هر روز روی شانه‌هایش تلنبار می‌شدند. شهر از پشت پنجره مثل یک صفحه‌ی باز اما غیرقابل لمس بود؛ انگار خودش را از خودش پنهان کرده باشد.»

چرا باید این کتاب را خواند؟
«آگورافوبیای ایرانی» صرفاً یک روایت از ترس نیست؛ بلکه تلاشی‌ست برای شناخت ریشه‌های روانی و فرهنگی اضطرابی که در تار و پود زندگی ایرانی تنیده شده است. موذنی با نگاهی تحلیلی و بی‌پروا، خواننده را به درون هراس‌های پنهان جامعه می‌برد؛ جایی که اضطراب، سیاست، عشق و سکوت در هم می‌آمیزند.
خواندن این کتاب تجربه‌ای متفاوت از مواجهه با ادبیات امروز ایران است. ادبیاتی که نه فقط روایتگر زندگی، بلکه خود زندگی است، با همه‌ی تناقض‌ها، ترس‌ها و امیدهایش. برای تهیه این اثر می‌توانید به ویترین آنلاین نبض هنر مراجعه کنید. 

سفارش کتاب: آگورافوبیای ایرانی