مراسم پایانی دومین دوره جایزه «احمد محمود» امروز پنجشنبه ۱۳ دی‌ماه در خانه هنرمندان با حضور محمود دولت‌آبادی، لیلی گلستان، اسدالله امرایی، رضا جولایی، خانواده احمد محمود و جمعی از نویسندگان برگزار شد.

در این مراسم «زخم شیر» نوشته صمد طاهری به عنوان برگزیده بخش داستان کوتاه معرفی شد. «بند محکومین» کیهان خانجانی نیز به عنوان برگزیده بخش رمان اعلام شد. همچنین رمان «آلوت» امیرخداوردی به عنوان شایسته تقدیر این بخش معرفی شد. «نشان احمد محمود» هم به لیلی گلستان به خاطر کتاب «حکایت حال» او اهدا شد.

در این مراسم مهدی یزدانی خرم که دبیری این جایزه را بر عهده داشت توضیحاتی درباره روند داوری این جایزه ارائه کرد و گفت: همان‌طور که گفتم رسالت جایزه احمد محمود کشف استعدادهای تازه نیست.

او سپس از خانواده احمد محمود بویژه پسرش بابک اعطا تشکر کرد.

سپس صالح رامسری مدیر نشر معین و ناشر کتاب‌های احمد محمود اظهار کرد: آشنایی من با احمد محمود به چندین سال پیش برمی‌گردد. زمانی که من دانش‌آموز بودم. کتاب او را پشت ویترین مغازه امیرکبیر می‌دیدم و احساس می‌کردم کتاب او زندگی من است اما وسع خرید این کتاب را نداشتم. زمانی که انقلاب شد و روزگار دگری پیش آمد. در انتشارات امیرکبیر شاغل شدم. یادم می‌آید روزی که احمد محمود آمده بود تا امتیاز کتاب‌هایش را از انتشارات امیرکبیر پس بگیرد او همانند اقیانوسی بود که در دل صدف قرار داشت.

او افزود: روزگار گذشت و من ناشر کتاب‌های احمد محمود شدم. لال شوم اگر دروغ بگویم. من با محمود فقط با کتاب «مدار صفر درجه» قرارداد دارم و باقی کتاب‌هایش بدون اینکه قراردادی امضا کرده باشم را به من واگذار کرده است. اولین کتاب نشر من با احمد محمود نیز همان مدار صفر درجه بود.

صالح رامسری سپس به جایزه سال جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: این جایزه به کتاب مدار صفر درجه تعلق گرفت اما زمانی که نام برگزیدگان را می‌خواندند، اسم او را نبردند و فردایش که جایزه را به خانه احمد محمود بردند او آن را قبول نکرد. روحش شاد.

این ناشر همچنین خاطره‌ای از زمان نگارش «درخت انجیر معابد» گفت و اظهار کرد: یادم می‌آید خبرنگار بی بی سی به احمد محمود زنگ زده بود تا درباره سانسور از او بپرسد. احمد محمود در جواب گفت بله سانسور هست، شدید هم هست اما این موضوع یک مساله خانوادگی است. هر خانواده مشکلاتی دارد که ربطی به غریبه‌ها ندارد. این مشکل ماست و خودمان حل می‌کنیم. من آن روز چیز بزرگی از احمد محمود یاد گرفتم. احمد محمود چنین فردی بود. همان طور که گفتم اقیانوسی در دل صدف.

در ادامه مراسم، نشان احمد محمود به خاطر انتشار کتاب «حکایت حال (گفت‌وگو با احمد محمود) به لیلی گلستان اهدا شد.

محمود دولت آبادی نیز در سخنانی کوتاه گفت: اشخاصی نویسنده هستند و خب می‌نویسند. اشخاصی هم هستند که نویسنده را درک می‌کنند. لیلی گلستان، احمد محمود را درک کرد و درک او بهنگام بود. از طرف خودم از او سپاسگزارم.

لیلی گلستان هم گفت: این مدال از هر مدال دیگری برایم عزیزتر است و آن را به خود می‌چسبانم.

در ادامه، کلیپی از مصاحبه با پسر احمد محمود برای حاضران پخش شد. پسر محمود در این کلیپ اظهار کرد: پدرم همیشه می‌گفت در این مملکت نوشتن یک مقوله است و چاپ کردن مقوله دیگری است و می‌گفت باید نوشت بدون آنکه به چاپ اثر فکر کرد.

در بخش دیگری از مراسم سارک اعطا دختر احمد محمود داستانی از او خواند.

سپس مصاحبه‌ای از احمد محمود پخش شد و بخشی از کتاب «حکایت حال» لیلی گلستان که شامل نظرات احمد محمود درباره روشنفکری بود خوانده شد.

در ادامه، محمد طلوعی به عنوان نماینده هیات داوران بخش مجموعه داستان جایزه احمد محمود، بیانیه هیات داوران را خواند و برگزیده این بخش توسط لیلی گلستان معرفی شد.

در این بخش جایزه‌ احمد محمود به مجموعه داستان «زخم شیر» نوشته صمد طاهری اهدا شد. این نویسنده در سخنانی کوتاه گفت: مایه افتخار من است که جایزه‌ای به نام احمد محمود بردم؛ کسی که از دوران نوجوانی، کارهایش را خوانده‌ام. او یکی از تاثیرگذارترین نویسنده‌ها بر نوشته من بود.

محمد حسینی نیز به نمایندگی از هیات داوران بخش رمان، جایزه بیانیه این بخش را خواند و کتاب «آلوت» نوشته امیر خداوردی به عنوان شایسته تقدیر بخش رمان معرفی شد.

رضا جولایی نیز کتاب «بند محکومین» نوشته کیهان خانجانی را به عنوان برگزیده بخش رمان جایزه احمد محمود معرفی کرد.

کیهان خانجانی در سخنانی کوتاه اظهار کرد: ۱۳ سال بود که کتابی نداشتم. از همه همکارانم تشکر می‌کنم بویژه استاد و همسایه‌ام نصرت رحمانی در رشت. زمانی که چیزی می‌نوشتم برای خواندن به او می‌دادم. او همیشه به من می‌گفت نثر انشایی داری. او یک روز کتاب «عبهر العاشقین» و کتاب «همسایه‌ها»ی احمد محمود را به من داد. همیشه به این فکر می‌کردم که این دو متن چه سنخیتی با یکدیگر دارند و او با لهجه خاص خود گفت باید از این به آن برسی؛ یعنی از کتاب «عبهر العاشقین» به «همسایه‌ها».

کیهان خانجانی در ادامه با تشکر از بانیان برگزاری این جایزه گفت: ما ادامه آنانی هستیم که همیشه می‌گفتند ما نویسنده‌ایم.

محمود دولت‌آبادی در پایان برگزاری این مراسم گفت: برگزاری این مراسم‌ها برای من خوشایند است زیرا با نویسندگانی آشنا می‌شوم که اگر این شب‌ها نباشد هرگز آن‌ها را نمی‌شناسم. به هر روی من از همه کسانی که این جایزه را برگزار می‌کنند تشکر می‌کنم.

او افزود: من چیزی در نویسندگی احمد محمود دیدم که مختص او بود؛ آدمیت احمد محمود. نویسندگی فقط فوت و فن نیست؛ اصل، آدمیت است.