این کتاب یکی از بهترین رمان‌های هاینریش بل است که در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه نوبل ادبی شد. در سال ۱۹۷۷نیز فیلمی بر اساس این رمان ساخته شد. این در حالی است که بل که در دوران زندگی خود با جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن روبرو شد، معتقد بود: «اندک زمانی بعد از پایان جنگ، نوشتن نیم صفحه نثر درست، کاری بسیار دشوار بود!»
این رمان حدود ۱۳۰ شخصیت دارد؛ افرادی که دوستان و آشنایان «لنی» هستند و گزارش‌هایی ضد و نقیض درباره زندگی او می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. «لنی» از سوی افراد مختلف به القابی متضاد –از فرشته تا فاحشه- ملقب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و شخصیت واقعی او تا اواخر رمان در ابهام باقی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماند. راوی، خبرنگار جستجوگری است که تا فصول آخر تلاش می‌کند از زندگی او گزارش تهیه کند.
این کتاب به صورت کامل همه اوضاع جنگ، احساسات مختلف مردم و به خصوص گروه های مختلف را به تصویر کشیده است. این رمان جنگ را آنچنان به تصویر می کشد که انسان در مقابلش احساس پوچی می کند. مخاطب با خواندن این رمان سفری می کند به آلمانِ دوران هیتلر، روزگار جنگ جهانی دوم و همچنین ایام بعد از آن، و همپای لذت از رمانی فراموش نشدنی، مروری دارد بر مقطعی مهم از تاریخ این کشور.
این رمان را می‌توان بارها خواند و هر بار به نکات و ظرایف جدیدی دست یافت و از جنبه های گوناگون مورد بررسی و تحلیل قرار داد. حتی می توان لنی را نمادِ خود آلمان در نظر گرفت. این حکایت به شکلی نمادین می تواند کنایه از تاثیر جنگ بر آلمان، شکست این کشور توسط روس‌ها و دست آخر نیز هجوم انبوه مهاجران ترک به این کشور باشد!
این کتاب توسط سارنگ ملکوتی از زبان آلمانی ترجمه شده و نشر نگاه آن را چاپ و منتشر کرده است. جملاتی از این کتاب را باهم می‌خوانیم:

«حق شناسی و عدالت در این دنیای کثافت وجود ندارد و متاسفانه چیز دیگری هم نداریم که جای این دنیا بگذاریم»
«دارای یک صفت لعنتی بودم که مدت ها طول کشید تا از شرش خلاص شوم: وفاداری. واقعیت این است که دارا بودن این صفت یک نفرین ابدیست، صفتی که اصلا در خور ستایش نیست بلکه مستوجب ترحم است»