«جذابیت پنهان بونوئل» مجموعه نقدها و نظرهای لوئیس بونوئل، کارگردان شناخته‌شده اسپانیایی- مکزیکی درباره‌ی سینما به همراه چند فیلم‌نامه از اوست. این کتاب را گریت وایت جمع‌آوری کرده و ترجمه‌ای از آن توسط شیوا مقانلو و به همت نشر چشمه منتشر شده است.
مقانلو گفته است که این کتاب، جلد دوم کتاب «بونوئلی‌ها» محسوب می‌شود. کتاب «بونوئلی‌ها» شامل خاطرات ادبی، اشعار و داستان‌های کوتاه این کارگردان بود اما کتاب «جذابیت پنهان بونوئل» شامل خاطرات سینمایی و نقدها و یادداشت‌ها و چند فیلمنامه کوتاه و منتشرنشده از اوست و در کل حال و هوای سینمایی او را نشان می‌دهد.
این کتاب 96 صفحه دارد و در اردیبهشت 98 در اختیار علاقمندان به سینما قرار گرفت. بخشی از این کتاب را باهم می‌خوانیم:
« اکتاویو پاز زمانی گفته بود: «آدم محبوس تنها کافی است چشمانش را ببندد تا جهان را منفجر کنـد.» مـن با اسـتناد به حرف او اضافه می‌کنم: پلک سـفید پرده‌ی سـینما کافی اسـت نـور خود را بتاباند تا جهان را زیرورو کند. اما فعلاً می‌توانیم راحت بخوابیم، چون نوری که از سینما به سوی ما می‌‌آید به‌دقت سـنجیده و مهار شده اسـت. در هیچ‌یک از هنرهای قدیمی چنین عدد م‏تناسب بزرگی بیـن امکانـات موجود و کار تمام‌‌شـده وجود ندارد. سـینما بر مخاطبش تأثیر مسـتقیم می‌گذارد: با نمایش افراد و اشیا به شکل دقیق و مشخص، و در سکوت و تاریکی کندن مخاطب از چیزهایی که شاید «عادات ذهنی» معمول او باشد. به همین دلیل، فیلم می‌تواند طوری مخاطبش را تسخیر کند که هیچ شـکل بیانی انسـانی دیگری نمی‌تواند. اما همچنین می‌تواند او را به شکلی بی‌نظیر تحمیق هم بکند؛ و متأسـفانه به نظر می‌رسـد این دومی تنها مأموریت اصلی فیلم‌های امروز اسـت. این سـینما تکرار تهوع‌انگیز همان داسـتان‌هایی است که قرن نوزدهم در تلاش برای گفتن‌شان بود و البته در رمان‌های معاصر هنوز هم تکرار می‌شوند.»