به مناسبت زادروز جان فورد، کارگردان معروف سینمای آمریکا، معروف به «نقاش سینما»، راوی فلسفه، تاریخ و فرهنگ جامعه آمریکا بر پرده‌ی نقره‌ای سینما، استاد مسلم ژانر وسترن و کاشف چندین ستاره‌ی ماندگار 

جان فورد در طول حدود ۵۰ سال فعالیت سینمایی‌ بیش از ۱۶۰ فیلم ساخته که نیمی از این آثار امروز گم شده‌ یا به دلیل جنگ جهانی نگاتیو‌های آن‌ها از بین رفته است. گستره تاریخی آثار فورد از زمان صامت تا اواسط دهه شصت و گستره ژانری آثار او از وسترن تا اجتماعی کشیده شده است. او با به تصویر درآوردن رمان‌های کلاسیک آمریکایی چون خوشه‌های خشم اثر جان اشتاین‌بک شهرت جهانی یافت و با بردن چهار اسکار بهترین کارگردانی از مجموع پنج نامزدی، رکورددار است. فیلم‌های برنده اسکار عبارتند از: خبرچین، خوشه‌های خشم، مرد آرام و چه سرسبز بود دره من.

ارتباط هندسی بین اشیا، قرارگیری افراد در موقعیت‌های مختلف و استفاده از عمق میدان، خبرچین را در زمره یکی از مهم‌ترین آثار فورد قرار می‌دهد.

خوشه‌های خشم را می‌توان کلاس درسی برای ترجمان بصری یک رمان دانست. خانواده در این فیلم به شکلی تمام قد به تصویر کشیده می‌شود، تا جایی که پرسوناژ مادر این فیلم را از کامل‌ترین مادرها در تاریخ سینما دانسته‌اند. از سوی دیگر حدود دو سال پیش از فیلم وسوسه ویسکونتی و چند سال پیش از رم شهر بی دفاع روسلینی، فورد تعدادی از موتیف‌های مطرح آثار موسوم به فیلم‌های نئورئالیستی را در خوشه‌های خشم به نمایش می‌کشد. از این لحاظ به نظر می‌رسد فیلمسازان جنبش نئورئالیسم ایتالیا در بسیاری از آثارشان گوشه چشمی به این فیلم و چه سرسبز بود دره من از همین فیلمساز داشته‌اند. جان فورد با این فیلم موفق شد برای دومین بار جایزه اسکار بهترین کارگردانی را از آن خود کند.

در فیلم مرد آرام در خلال یک کمدی سرخوشانه‌ به بررسی دو نوع سبک زندگی سنتی و مدرن پرداخته می‌شود و چالش‌های آنان نشان داده می‌شود. آداب عمیق و سنتی روستا، دعواهای دست جمعی، ازدواج‌های سنتی و تفاوت ارزش‌ها در روستا به نسبت شهر به بهترین شکل ممکن در فیلم مرد آرام نشان داده می‌شود. 

فیلم چه سرسبز بود دره من، با گرامی‌داشتن مذهب، کار، گرمای خانواده، روزگار از دست رفته و تاکید شدید بر مضامین انسانی جزو انسان‌گرایانه‌ترین آثار فورد به شمار می‌آید. چه سرسبز بود دره من به قدری تاثیرگذار، حقیقی و صمیمانه داستان خود را روایت می‌کند که هر انسانی با کم‌ترین سطح احساسات به تماشای آن بنشیند در دنیای کوچک و جمع و جورش غرق خواهد شد.

سبک فیلم‌سازی این کارگردان بزرگ آنچنان تأثیر عمیقی بر سینمای جهان داشته‌است که بزرگانی چون اینگمار برگمن و اورسن ولز او را یکی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های تمام اعصار دانسته‌اند.

از نقل قول‌های جان فورد: «از این پایان‌های خوش با بوسه‌ای در آخر کار متنفرم! من هرگز چنین چیزی نساختم... نام من جان فورد است، من وسترن می‌سازم»