پروین اعتصامی شاعری است که در مدت کوتاه عمر خود اشعاری شگفت‌انگیز سروده است. اشعار او به رنج انسان، ناکامی‌های غیرمنصفانه اجتماعی و اندرزها می‌پردازد. زبان اشعار او در عین سادگی، بسیار گیرا است. محتوای اجتماعی و انسانی اشعار پروین در کنار زبان قابل لمس آن دلیل شگفتی اشعار اوست. گویی پروین برای تمام زمان‌ها و تمام انسان‌ها از تمام ملیت‌ها شعر سروده است. می‌توان گفت هر کس دیوان پروین اعتصامی را باز کند و شعری را به صورت تصادفی بخواند، می‌توادن عمیقا آن را لمس کند و از آن بیاموزد. چند بیت از یک شعر را با هم می‌خوانیم:

مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتهٔ رب جلیل

خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه
گفت کای فرزند خرد بی‌گناه

گر فراموشت کند لطف خدای
چون رهی زین کشتی بی ناخدای

گر نیارد ایزد پاکت بیاد
آب خاکت را دهد ناگه بباد

وحی آمد کاین چه فکر باطل است
رهرو ما اینک اندر منزل است

پردهٔ شک را برانداز از میان
تا ببینی سود کردی یا زیان

ما گرفتیم آنچه را انداختی
دست حق را دیدی و نشناختی؟

در تو، تنها عشق و مهر مادری است
شیوهٔ ما، عدل و بنده پروری است

نیست بازی کار حق، خود را مباز
آنچه بردیم از تو، باز آریم باز

سطح آب از گاهوارش خوشتر است
دایه‌اش سیلاب و موجش مادر است

رودها از خود نه طغیان میکنند
آنچه میگوئیم ما، آن میکنند

ما، به دریا حکم طوفان میدهیم
ما به سیل و موج فرمان میدهیم

نسبت نسیان بذات حق مده
بار کفر است این، بدوش خود منه

به که برگردی، بما بسپاریش
کی تو از ما دوست‌تر میداریَٖش

نقش هستی، نقشی از ایوان ماست
خاک و باد و آب، سرگردان ماست...

دیوان اشعار پروین اعتصامی را نشر نگاه چاپ و منتشر کرده است. برای تهیه این اثر می‌توانید به ویترین آنلاین نبض هنر مراجعه کنید. 

سفارش کتاب: دیوان پروین اعتصامی