اسماعیلیاراضی: نمیتوانیم به نقد شعر در شبکههای اجتماعی دل ببندیم.
منتشر شده در ۱۳۹۶/۴/۳
ابراهيم اسماعيلیاراضی، شاعر جوان كشورمان و از نخستين شاعران فعال در بستر وبلاگنويسی، ديگر سخنران اين نشست تخصصی بود كه طی آن نگاه ماهوی به فضای مجازی و دانستن هويت آن را مورد تأكيد قرار داد. وی گفت: بايد بدانيم كه انتظارات ما از فضای مجازی چيست و چگونه بايد از آن به عنوان يك ابزار استفاده كنيم.
وی در ادامه، رسانه بودن را موضوع مهم در فضای مجازی عنوان كرد و گفت: فضای مجازی همچنين نحوه ارائه متنوع خود را دارد. ارائه آثار پيش از اين تنها به وسيله كتاب و رسانههای محفلی مانند قهوهخانهها و بعد مطبوعات ممکن بود. همچنين از نكتههای نويدبخش فضای مجازی برای فعالان ادبی جوان، میتوان به انتشار آثارشان اشاره كرد. سالها پیش، رسيدن به تريبونهای رسمی برای شاعران جوان سخت بود؛ اما فضای مجازی انتشار آسان اشعار را در دسترس آنان قرار داد.
اين فعال رسانهای در حوزه شعر و ادبيات در بخش بعدی سخنانش گفت: اما نكتهای كه همان زمان متوجه شديم، اين بود كه ملاحظات ناشی از نقد، تأثير خودش را در اين فضا گذاشت. بر اين اساس فكر میكنم يكی از مسايلی كه حتماً بايد مورد آموزش قرار بگيرد، مسأله نقد است.
اسماعيلیاراضی در بخش ديگری از سخنان خود با طرح اين سئوال كه رسانه انتفاعی چطور میتواند مخاطب خود را به سمت نقد مؤثر رهنمون سازد، گفت: در حوزه نقد فكر نمیكنم بتوانيم چندان به فضای مجازی دل ببنديم. برای اين پرسشها نيازمند متولی عمومیتری هستيم.
وی تأكيد كرد: هريك از گروههای فعال در شبكههای اجتماعی محدود به گروههای مختلف جامعه هستند و تأثير فعالان اين گروهها بر همه جامعه نيست.
اين شاعر كشورمان افزود: فضای مجازی تنها شكل عرضه را تغيير داده و شايد در ارتقای مخاطب مؤثر بوده است. حتی بايد اين موضوع را مد نظر قرار دهيم كه فضای مجازی در افزايش سطح پسند جامعه نسبت به فرهنگ عمومی تأثيرگذار بوده است.
وی ادامه داد: فضای مجازی، البته ميزان مطالعه را كاسته است. مخاطب فضای مجازی حوصله خواندن مطالب تحريريه را ندارد. بنابراين فضای مجازی عمق مطالعه را میكاهد. مثلاً ميزان خوانده شدن شعر با ميزان خوانده شدن مطالب مربوط به شعر و يا نقد شعر، به شدت بالاتر است. همچنين موضوع نگرانكننده ديگر، تأثير فضای مجازی روی داوری متخصصان اين حوزه است.
اسماعیلی اراضی در توضيح اين بخش از سخنانش گفت: انتشاراتیهايی مانند «مرواريد» هميشه معيار شناخت آثار فاخر و قابل دفاع بودند و هرگاه مجموعهای را منتشر میكردند، به سرعت از سوی فعالان ادبی و حوزه شعر خريداری میشد؛ ولی الان به دليل شكل انتخاب و تحت تأثير فضای مجازی، مجموعههايی را منتشر میكنند كه بيشتر بروشور هستند تا كتاب و بيشتر شكل تجاری دارند تا فرهنگی.
وی سپس با تأكيد بر اينكه نبايد گذاشت تا سنت انجمنی تعطيل شود، گفت: رسانههای عمومی هم بايد وظايف خودشان نسبت به فرهنگ عمومی را انجام دهند تا مانع تأثير منفی فضای مجازی در اين حوزه شوند.