کافکا در ساحل

مؤلف: هاروکی موراکامی

مترجم: گیتا گرکانی

بخشی از متن کتاب:
«گاهى سرنوشت مثل توفان شنى است كه مدام تغيير جهت مى‌دهد. تو تغيير جهت مى‌دهى، اما توفان شن تعقيبت مى‌كند. دوباره برمى‌گردى، اما توفان خودش را با تو مطابقت مى‌دهد. بارها و بارها اين حركت را تكرار مى‌كنى، مثل رقصى شوم با مرگ، درست قبل از سپيده‌دم. چرا؟ چون اين توفان چيزى نيست كه از دوردست بيايد، چيزى كه هيچ ارتباطى با تو نداشته باشد. اين توفان تويى. چيزى درون توست. پس تنها كارى كه از تو برمى‌آيد تسليم به آن است، بستن چشم‌هايت و گرفتن گوش‌هايت، تا شن‌ها درون آن‌ها نرود، و راه رفتن در ميان آن، قدم به قدم. آنجا نه خورشيد است، نه ماه، نه جهت، نه حس زمان. فقط شن سفيد نرم چون استخوان‌هاى آسياشده‌ى چرخ‌زنان برخاسته به آسمان. اين آن نوع توفان شنى است كه تو به تجسمش نياز دارى.»