مجموعه اشعار ضیاء موحد
نشر نگاهمؤلف: ضیاء موحد
«مسافران قدیمی» دو واژه‌اند
مسافران قدیمی
کدام‌یک یال بلند اسب؟
کدام کاسۀ چوبین جنگلی؟
مسافران قدیمی
کدام‌یک ماه بلندگیسو؟
کدام ایوان کاروان‌سرا؟
مسافران قدیمی
کدام‌یک پا از رکاب بیرون کرد؟
کدام کاسۀ چوبینی پر از شیر گرم تازه در ایوان نهاد؟
و ماه، حیران بر حجره‌های خالی تابید
و اسب شیهه کشید.
مسافران قدیمی اکنون دو جاده‌اند
که از هزاران شهر غریب می‌گذرند.