فرمان روز

مؤلف: اریک ویارد

مترجم: بهمن یغمائی

بخشی از متن کتاب:
«می‌گویند ادبیات به شما آزادی هر کاری را می‌دهد. بنابراین، برای نمونه می‌توانیم آنها را دائماً دور پلکان پنروز بچرخانیم، طوری که همواره نه بالا بروند و نه پایین یا در یک زمان در هر دو حالت قرار گیرند. درواقع بسیار زیباست که این احساس را از کتاب‌ها بگیریم. زمانِ قراردادن واژه‌ها، فشرده یا روان، سنگین یا نفوذناپذیر، کشیده یا منقطع، باعث توقف حرکت‌ها می‌شود و ما را هیپنوتیزم می‌کند. قهرمانان ما تا ابدی در قصر قرار گرفته‌اند، گویی در قلعه‌ای افسون‌کننده به سر می‌برند. درها تواماً باز و بسته می‌شود، پنجره‌های نیم‌گِرد کوچکِ ساییده‌اند، آویزان‌اند، شکسته‌اند یا دوباره رنگ شده‌اند. پلکان عمودی را نور کمرنگی فرا گرفته است. پلکان خالی است. شمعدان‌ها روشن، امّا گویی مرده‌اند. ما در همه‌جای زمان هستیم...»