مؤلف: مهنوش نقاشزاده
حرفهای دلتنگیم را میان بقچهی نبودنهایت پنهان میکنم چشمانم را که میبندم تمام واژههای دنیا را برای گفتن دوستت دارم کم میآورم لبخند میزنم و تمام آغوشت را تا طلوع نگاهت نفس میکشم...